Felice in Zomba

Felice aan het Paasontbijt.

Dit keer de eer aan mij, Felice, om een stukje te schrijven voor het blog. Ik ben iets meer dan 2 weken in Malawi en dat kan omdat ik toevallig een lange voorjaarsvakantie heb. Soms heb je geluk! De reis ging prima: Via Frankfurt naar Addis Abeba en daar overstappen op een vlucht rechtstreeks naar Malawi, eerst naar Lilongwe en dan nog en half uurtje naar Blantyre. Blantyre is 65 km van Zomba, waar Flip woont.

Mijn 2 volle tassen (samen 43,5 kg) werden in Amsterdam meteen doorgestuurd naar Malawi, wel zo handig! Maar de dame van Lufthansa zag Malawi op het ticket staan en stuurde de bagage naar Lilongwe (hoofdstad) i.p.v. Blantyre. In het vliegtuig naar Addis Abeba zag ik pas deze fout en bij aankomst in Addis heb ik er melding van gemaakt en het laten veranderen en na wat telefoontjes verzekerden ze me dat het helemaal goed was geregeld. Nee dus… Bij aankomst in Blantyre geen bagage. We hebben de volgende dag alsnog een auto moeten huren om de bagage zelf op te halen. Ze doen niet aan na bezorging thuis vanwege de douane. Gelukkig kregen we de standaard US$75 voor de vertraging. Hadden we de kosten voor de huur van de auto in ieder geval terug.

Maker van de maskers met 3 van de 7 kinderen.

Felice met Jonathan en Vincent

Omdat je met Ethiopian Airlines 2 stuks bagage mee mag nemen van maximum 23 kg elk, is het die zaterdagavond net pakjesavond: tussen heel veel tweedehands kleding zitten allerlei Nederlandse lekkernijen, boeken, dvd’s en zelfs een eigen gebakken brood van Diny, voor Flip. De herenkleding is vooral voor de mensen die hier werken: Brian de tuinjongen en John de nachtwaker. Verder voor Peter een jonge student en een houtbewerker (weduwnaar met 7 kinderen), die al verschillende dingen voor Flip gemaakt heeft. Ze kunnen het allemaal heel goed gebruiken. De kinderkleding gaan we woensdag brengen bij een familie, kennissen van een Nederlandse die vroeger bij de Malawische gevangenissen werkte. Zij gaf dit aan mij mee.

Brian aan het werk.

Mijn eerste indrukken van Malawi zijn heel goed. De mensen zijn ontzettend vriendelijk, niet opdringerig en de meesten kunnen redelijk Engels. Er is heel veel te krijgen, eigenlijk alles, zelfs kaas, maar die smaakt natuurlijk lang niet zo goed als de Nederlandse. Het is niet zo warm als ik verwacht had, maar dat kwam omdat het een aantal dagen bewolkt was. Minimum niet onder 14,5 C en max was 29.8 C. In de zon is het wel erg warm, dus in de zon zitten is er niet bij. Wel is iedereen ervan overtuigd dat Zomba het lekkerste klimaat heeft, niet al te heet.

Er is veel aanloop geweest, allemaal om kennis met me te maken en ze willen allemaal dat ik hier blijf, want een vrouw hoort toch bij haar man te zijn en hem goed te verzorgen. En Malawi is toch een fijn land om te wonen?

De weg van Blantyre naar Zomba wordt vernieuwd en daarom worden er hier vlakbij aan de hoofdweg enorme bomen geveld zodat de weg breder kan worden. Je kan wel janken als je het ziet: volgens mij worden er veel meer omgehakt dan nodig is: doodzonde.  Het verkeer is niet heel erg druk en opvallend: GEEN scooters!!! Veruit de meeste mensen lopen hier en verder zie je fietsen, ook als taxi: je kunt achterop zitten op een speciale bagagedrager. Er zijn in Zomba ook gewone taxi’s voor kleine afstanden, die je met vier passagiers samen huurt op een vast traject en minibusjes voor vervoer tussen steden (tot 16 personen). Die gaan pas weg als ze vol zitten en dan zit je als haringen in een ton. Ik heb het meeste vervoer al gehad, zelfs vandaag nog voorin een vrachtwagen gezeten, alleen achter op een fiets nog niet. Wie weet komt dat nog eens.

Gezicht op Zomba vanaf het plateau

Peer Support

Ieder jaar wordt er voor en door volunteers een ‘peer support workshop’ georganiseerd. Twee dagen ervaringen uitwisselen tussen vrijwilligers in hetzelfde werkveld. In ons geval `armoede bestrijding´; twaalf volunteers uit heel Malawi die werken in landbouw, klimaat verandering en eco/toerisme. Woensdag reden we in een gehuurd minibusje met de 7 volunteers uit het zuiden naar Salima. De workshop was daar in een prettig hotel aan het Malawi meer. Onderweg geluncht in een restaurant op een boerderij. De boerderij had behalve mais en een fruitboomgaard, visvijvers, koeien, varkens, kalkoenen en eenden en we kregen een rondleiding op het terrein.

Zoals wel vaker gebeurde de echte uitwisseling tussen de georganiseerde onderdelen door. We zijn een zeer gemengd gezelschap van 3 Oegandezen, 3 Shri-Lankanen, twee Kenyanen, een dame uit de Filipijnen en één uit Hongkong. De laatste twee hadden de workshop geregeld. Gordon een Canadese veeteelt expert van 67 nam afscheid na 7 jaar in een project in Zuid Malawi. Onze program manager is een Malawiër. De eerste ochtend werd van iedereen een presentatie van zijn of haar project verwacht. Wat mij betreft mogen PowerPoint presentaties in dit soort situaties verboden worden. Misschien ben ik te kritisch (ik leek de enige te zijn die er last van had) maar volgens mij is de overdracht minimaal. Zoals gebruikelijk waren er problemen met de beamer, de toegemeten tijd werd ruimschoots overschreden en ik vond het bijzonder saai. Toen ik er naar vroeg leek niemand zich daaraan te storen, maar ondertussen zag ik wel dat er veel met telefoons werd gespeeld en zag ik zelfs een toehoorder in slaap sukkelen. Nou ja, ’s middags was er een geïnspireerd verhaal over Malawische cultuur, met een goede uitleg over de praktische implicaties van de matriarchale structuur die hier veel voorkomt.

De volgende dag begon met een excursie naar Gwizire, een dorp waar de Chinese volunteer een mooie presentatie had helpen opzetten. Het hele dorp heeft meegewerkt om in de excursie een goed beeld van het dagelijks leven te geven en ze hopen op deze manier wat inkomen te genereren. Het was de eerste keer dat het dorp zich echt presenteerde en we gaven dus de gelegenheid om alles nog eens door te nemen, een soort generale repetitie. We kregen, na de introductie bij de Chief, een rondleiding met uitleg bij het stoken van sterke drank, het koken van nsima en kijkje in een hut. De ochtend werd afgesloten met een indrukwekkende dans demonstratie. Het hele dorp was uitgelopen en honderden kinderen genoten met ons van een uur lang traditionele dans. Heel leuk. ’s Middags teambuilding activiteiten op het strand. Veel water- en balspellen. De laatste avond een afsluiting met een groot kampvuur en voldoende alcohol.

Zoals gezegd een echt nuttige uitwisseling van ervaringen, vooral in de wandelgangen. Voor mij was vooral het contact met Gordon nuttig. Hij had veel nuttige en praktische tips op landbouw gebied. We hebben afgesproken elkaar nog eens te ontmoeten voor hij in mei terug naar Canada gaat. Hij had ook een heel lijstje voor me, met namen en telefoonnummers van mensen bij mij in de buurt die van nut kunnen zijn voor de gevangenis tuinen, bij voorbeeld omdat ze instructie in Chichewa kunnen geven. Ik wil onder andere gaan kijken of het mogelijk is urine als stikstof meststof te gebruiken en of een biogas installatie haalbaar. Misschien ligt daar een kans om ook iets aan de belabberde hygiënische omstandigheden in toiletten en wasruimten te doen.

Gordon's afscheid