Bij het omzetten van mijn rijbewijs vorig jaar was het
bromfietsdeel vergeten en voor het motorrijden heb ik dat hier nodig. Dus maandagmorgen
op naar de Road & Traffic Direction om dat te regelen. Ik had al in de
krant gelezen dat het systeem in Blantyre was vastgelopen en hier in Zomba
waren ze een nieuw geautomatiseerd systeem aan het opstarten. Omdat veel mensen
uit Blantyre nu naar Zomba komen om hier te proberen de overdracht van auto’s, het
aanvragen van rijexamens ed. te regelen, waren de rijen onvoorstelbaar.
Er moest
eerst een nieuwe ID kaart worden aangemaakt. Daarvoor was een dubbele identificatie nodig. Het hele systeem is gericht op het
bestrijden van corruptie en dat maakt het niet vlotter. Voor iedere handeling
moet de ID en de vingerafdruk gescand en bij mij leverde dat steeds problemen
op en kostte vaak meer dan 10 minuten. Ik werd er later fijntjes op gewezen dat
het scannen van je vingerafdruk steeds moeilijker gaat te naarmate je ouder wordt. Om een
uur of 3 vond ik dat ik lang genoeg in de rij had gestaan. Ik zou het de
volgende dag wel afmaken.
Dinsdag was er geen internet en toen om een uur of 10 ook de
elektriciteit uitviel gaf ik het maar op. Woensdag ging het iets beter, al heb
ik een uur in de verkeerde rij gestaan. Ik deed een ogentest en daarna een
geschiktheidstest op de computer. Het systeem laat steeds alleen een volgende
stap toe als alle vorige stappen geregistreerd zijn. Toen ik om een uur of
twaalf weer gevraagd werd achteraan een lange rij aan te sluiten, besloot ik
maar weer de volgende morgen vroeg terug te komen.
Donderdagmorgen kon me registreren voor de laatste handelingen; ik had alleen nog een medische
verklaring nodig omdat ik 65 ben, of ik die bij me had. Nee, die lag thuis want er was me niet verteld dat ik die nodig had en
om nu weer terug te gaan. De lokettist vond een creatieve oplossing. Er werd een
leeg A4'tje gescand en dat accepteerde de computer. Nog een keer terug voor een
print met de barcode van mijn testuitslag en ik kon mijn rijbewijs afhalen.
Tussendoor nog 2 keer in de rij bij de bank om €10 voor de ID-kaart en €30 voor
het rijbewijs te betalen en ik had mijn rijbewijs voor motoren ≤125 cc. Op weg naar huis wilde ik nog een fotootje maken van de wachtrij om deze blog een
beetje op te leuken, maar dat mocht niet van een passerende beambte.
De gang van zaken zette me aan het denken. Ik ben ervan
overtuigd dat Malawi grote behoefte heeft aan automatisering. Goede internet verbindingen, email, elektronisch betalen en pinnen, maar dit systeem
werkte duidelijk nog niet goed. Er was een Zuid Afrikaans bedrijf ingezet bij het opstarten, een dure oplossing. Het scannen van de vingerafdrukken lijkt mij een niet erg
doelmatige methode en het bleek dus dat er altijd weer maniertjes gevonden
worden om het systeem te bedotten. Een lege pagina scannen was dus al snel
ontdekt. In februari heeft de Wereldbank Malawi geclassificeerd als armste land
ter wereld, is het geld aan dit systeem goed besteed?
Het was wel positief dat ik overal rustig en vriendelijk
geholpen werd ondanks de lange, trage rijen. In die rijen was er natuurlijk wel
wat gemopper te horen, maar Malawiërs laten het gelaten over zich heenkomen.
Wel wat anders als je op een Nederlands perron meemaakt als de Intercity een
half uurtje te laat is.
