Allerhande

Het regenseizoen is nu echt begonnen. Eerst een paar flinke buien met een paar dagen er tussen. Nu al een paar dagen achter elkaar iedere dag flinke plensbuien, met onweer. Natuurlijk levert dat dan weer problemen op, waarbij je soms jezelf er even aan moet herinneren hoe je naar de regen verlangde toen het zo heet en droog was. De buien afgelopen zaterdag werden vooraf gegaan door flinke windstoten. In mijn tuin waaide de mango’s uit de boom, maar in het wijkje waar het gevangenispersoneel woont, waaide van 8 woningen de golfplaten van het dak. Een ramp natuurlijk; alles nat en de elektronica vernield. En er is al een enorm huisvestingsprobleem voor het personeel. Veel mensen moeten zelf een kamer of huis in Zomba vinden. De door de storm getroffen gezinnen zijn tijdelijk in de school ondergebracht, zodat daar nu ook de was buiten hangt.

Van de “Social Hall” is ook het dat af, dat is minder leuk voor mijn achterbuurman die voorganger is van de gemeente die daar zondags bijeen komt. Daar moet ook naar een alternatief gezocht worden. Het effect van de wind zou goed zo dramatisch hebben kunnen uitpakken omdat er nauwelijks bomen tussen de huizen staan. Ik heb dus maar meteen aangeboden om hier en daar wat windbrekers te planten. Dat viel gelukkig in goede aarde, dus planten maar. We hebben al een hele rij bomen lang de weg naar het kantoor aangeplant.

Ik melde al in maart dat er een muziekproject Zomba Prison Project  in de gevangenis was afgesloten met het maken van een cd. Deze cd is nu genomineerd voor een Grammy award in de klasse Wereldmuziek. Dat is natuurlijk een leuke opsteker en het is goed om te zien dat de belangstelling voor die muziek wel enorm is toegenomen. Er zijn zelfs journalisten van de BBC en Amerikaanse radio geweest om interviews te maken. Wel opmerkelijk dat bij het terugluisteren van de cd, die ik natuurlijk gedownload had, de uitvoerenden zich nauwelijks konden herinneren dat ze die liedjes gezongen hadden. NOS atikel

Ook uit Nederland bereiken mij berichten over de honger in Malawi. Dat is altijd een lastig onderwerp, heel complex. Er is bij de overstromingen vorig jaar veel van de mais vernield. Veel mensen die toen hun huizen hebben moeten verlaten wonen nu nog in opvangkampen. In de overstromingsgebieden, vooral in het zuiden en het oosten is ook niet genoeg regen geweest om nog een keer mais te kunnen oogsten. In 'De Correspondent' stond een aardig artikel met achtergronden over dergelijke rampen en hoe er door de internationale gemeenschap op gereageerd wordt. Hier in Zomba valt het met de honger nog wel mee, er is hier redelijk geoogst en als je voldoende geld hebt kun je natuurlijk altijd genoeg eten kopen.

Je ziet hier dat iedereen al bij het begin van de regen mais kon planten en hier en daar wordt al een kunstmest gift gegeven. Grappig om te zien dat ieder klein stukje ongebruikte grond wordt gebruikt om mais te planten. Binnenkort is alles weer groen.

Het bezoek van Felice komt snel. Ik kijk ernaar uit en hoop met haar Malawi een beetje meer te kunnen verkennen en nog een kijkje te nemen in Tanzania en Zambia. Samen kunnen we dan ook uitmaken wat ons volgende project zal zijn.