Naar Zomba.

Zaterdag zou ik om 9 uur worden opgehaald om naar Zomba te vertrekken. Uiteindelijk kwam er een auto van de Malawi Prison Service om half elf met een chauffeur en Patrick de Oegandese VSO-er die al in Zomba bij de prison werkt. Na wat administratie, er moest nog een huurcontract worden getekend, werd me duidelijk dat ik alleen terug moest, met de chauffeur: Emanuel. Ik kreeg nog wel een matras en een waterfilter van VSO mee, eerder hadden we al een muskietennet, EHBO-doos en strijkijzer gekregen. In Lilongwe moesten nog een aantal zakken mais worden afgegeven bij 2 gevangenissen en ik moest nog één en ander aan inboedel kopen. Borden, bestek, pannen en mondvoorraad voor het weekend. Uiteindelijk reden we om ongeveer half 2 weg uit Lilongwe.

Het was een mooie weg. Relatief rustig met veel stalletjes langs de weg vooral in de buurt van de steden. Het landschap is mooi glooiend en heel groen op dit moment. De weg zelf is voor een deel de grens met Mozambique, links Malawi, rechts Mozambique, kilometers zonder zichtbare grensafscheiding. Rond Zomba zijn wat meer bergen. Onderweg zag ik veel kleine moskee ’s ook in dorpjes. Toen ik daarna vroeg hoorde ik dat dat komt omdat één van de oud presidenten Moslim was.

Het was al bijna donker, toen we om half zeven bij mijn huis aankwamen. Ik had gevraagd of er elektriciteit was en dat was er, er zaten alleen geen gloeilampen in de fitting. Die moesten in het donker worden ingedraaid. Het is een nieuw huis en het is nog niet helemaal klaar. Overal nog bouwmateriaal en stukken niet geschilderd. Nou daar werd aan gewerkt ik kon tijdelijk onderdak krijgen in een ander huis van dezelfde eigenaar in Zomba.

Voorlopig dus een beetje primitief onder gebracht in Zomba, Zonder meubels e.d., maar ik heb gister weer wat inkopen kunnen doen met de chauffeur van de baas en ik kan nu wel uit de voeten.

Het tijdelijke onderkomen

Vandaag een ronde voorstellen, te beginnen bij het hoofd van de Landbouw afdeling. Die had het idee dat ik voor technisch onderwijs kwam. De communicatie verloopt niet altijd soepel. Ik kreeg ook meteen een preek dat ik niet moest denken dat ik de baas van het project was, ik was er alleen om te adviseren. Blijkbaar is er vorige week een kleine aanvaring geweest met een andere volunteer. Een goede waarschuwing. Gelukkig kan ik een beetje gebruik maken van de goodwill die Yvonne hier heeft na haar HIV/aids project in 2009. Zij werkte hier ook voor VSO en via Hans en Hanny heb ik met haar kennis gemaakt, zij woont ook in Amersfoort. Toen ik zei dat ik haar ontmoet had kreeg ik ‘big smiles’. Er is voor mij een klein kantoortje vrij gemaakt met een goed bureau en een internet verbinding dus we kunnen aan het werk. Alleen nog even bedenken wat we het beste kunnen gaan doen. Ik ben maar begonnen de email adressen van alle VSO-ers in mijn contacten op te nemen.

Volgende week het eerste bezoek aan de eerste tuin van het project. Om op een positieve noot te eindigen: het Afrika programma van de BBC komt hier via de FM prima binnen. Wie heeft er dan nog de Wereldomroep nodig.

 

Mijn kantoortje