December report

De onderstaande WhatsApp correspondentie geeft een aardige indruk van de gang van zaken. Het lijkt dat de zaken op orde zijn en dat het uitplanten kan beginnen als de regen begint:

Report Inspector Mwaungulu December 2019

Good morning all dear members,,,our donor,,my bosses and all dear colegues

We managed to visit Mikuyu Prison yesterday as reported above by our partner Mrs Phiri.

The nursery really looks very promising with good and healthy tree seedlings.

Some of the trees have reached the stage whether they can be transplanted to the designated fuelds,,, especially Glicidia sepium is almost above 15 cm in height but other species are still below this mark especially Sena spectabilis.(cacia wamaluwa)

There are about 19, 300 tree seedlings on this nursery

The seedlings are almost 2 months old now

By end of this December we are optimistic that all the tree seedlings species will reach a stage better enough for planting in the designated fields.

Lots of thanks to our dear colegues at Mikuyu for the commendable job well done and good coordination and collaboration amongst us all and a special mention to our Farm Manager for his advises in all the operations of the program.

Our sponsor Mr Flip we Thank you for your support.




Question of Mrs. Mary Ngwira (DFO):

Are the trees we planted in 2014 performing?

Answer: Madam Ngwira,,,the 2014 trees are big trees now providing good shading with wide enough canopy.

And those that were planted in the fields as soil fertility improvement species are also doing quite better despite their benefits is accumulated over a lengthy period of time.

KLIMAATCOMPENSATIE DOOR BOMEN IN MALAWI

De aanleiding om te beginnen met het planten van bomen op gevangenis terreinen in Malawi was het feit dat er steeds verder gereden moest worden om brandhout voor de keukens van de gevangenissen te vinden. Bovendien zie je in Malawi veel verkoop van houtskool langs de weg omdat houtkool, zeker in rurale gebieden, eigenlijk de enige energiebron is. Dagelijks lopen ook rijen vrouwen met dikke takkenbossen op het hoofd van het Zomba plateau naar beneden. Er wordt heel weinig nieuw aangeplant.

                    

De ontbossing in Malawi is enorm en het kan niet anders of dit moet invloed hebben op het klimaat. (regenval, temperatuur e.d.) Dat raakte me persoonlijk omdat bomen planten niet erg moeilijk is en dat dacht ik wel te kunnen organiseren.



Het primaire doel van het planten van bomen bij gevangenissen, is het efficiëntere  gebruik van de landbouwgrond die niet in de eerste plaats geschikt is voor het telen van mais of andere gewassen. Dus land dat te steil is, te stenig is of erg moeilijk bereikbaar. Het hout van de bomen kan worden gebruikt voor het koken in de gevangenissen in geval van nood. Bij voorbeeld als het even duurt voor defecte elektrische kookpotten gerepareerd kunnen worden of als de elektriciteit uitvalt. Hout dat niet direct voor de keukens gebruikt wordt kan eventueel verkocht om geld te verdienen. Dit hout wordt ook gebruikt om te bouwen of meubels van te maken. We planten ook een aantal fruitbomen die noten en vruchten leveren om het gevangenisdieet aan te vullen. Bomen creëren een aangenaam microklimaat (schaduw) en bevorderen de biodiversiteit. Daarom proberen we zoveel mogelijk inheemse boomsoorten aan te planten. Het duurt tussen de 15 en 20 jaar voor het eerst hout gekapt kan worden en de fruitbomen blijven natuurlijk veel langer staan omdat die vaak heel lang kunnen blijven produceren.

Bomen zijn zeer geschikt om CO₂-uitstoot te compenseren. Een gemiddelde boom kan in een jaar ongeveer 20 kg CO₂-uitstoot opnemen (compenseren) in zijn biomassa. Bomen nemen de CO₂ op uit de lucht en zetten dit om in zuurstof.

Een volwassen boom heeft na 50 jaar tijd dus zo’n ton CO₂ uit de lucht gehaald. Of, op kleinere tijdschaal: laat 50 bomen een jaar groeien en ze nemen samen één ton CO₂ op. Zeker geen kleine hoeveelheid, want per hoofd van de bevolking stootte Nederland in 2004 ‘maar’ 8,74 ton CO₂ uit.

Het is altijd beter om CO₂ uitstoot te voorkomen. Compensatie zou alleen gekozen moeten worden als uitstoot werkelijk niet te vermijden is. CO₂ opslag in bomen geldt alleen tijdens het groeien van de bomen. Voor een duurzaam effect moet dus jaarlijks het gekapte of verdwenen deel van de bomen aangevuld of vervangen worden. Dat is ook de bedoeling van dit project. De bomen voor brandhout staan voor een minimum van 15 jaar en vaak 20 jaar of langer en per jaar is het uitgangspunt dat de hoeveelheid bomen die gekapt zijn opnieuw geplant worden. Hout dat gebruikt wordt voor de bouw van huizen of meubels legt het CO₂  ook vast gedurende de levensduur van de constructie. De fruitbomen staan sowieso voor een veel langere periode. 

De bomen die in 2012 zijn geplant begin 2019

In Malawi is het gebruik van brandhout en houtskool enorm; er moet dus ook voorlichting komen over het gebruik van efficiëntere kookoventjes. Mijn persoonlijke ervaring met solarcooking is niet erg positief. Het is erg afhankelijk van zon en niet erg gebruiksvriendelijk in de praktijk. Er zijn in Malawi al veel verschillende projecten die voorlichting geven over goede en goedkopere manieren van koken.

Voor de grote gevangenis keukens is nu in veel gevallen overgeschakeld op elektrisch koken. Voor noodgevallen, als de elektrische potten niet werken of de elektriciteit uitvalt, zal altijd wat brandhout beschikbaar moeten zijn.

Kwekerijtje in 2018.

Het planten van bomen in de gevangenissen van Malawi legt dus niet alleen CO₂ vast, maar verbetert ook het klimaat op micro en macro niveau. (Micro niveau: de temperatuur en schaduw rond de boom, Macro: invloed op regenval en temperatuur) Er is nu ongeveer 30 ha beplant met bomen en er zijn in principe nog honderden hectares beschikbaar terwijl ook langs wegen, tussen huizen e.d. geplant kan worden. Het gaat om klimaatcompensatie. Het doel is niet in de eerst plaats om CO₂ vast te leggen maar om de gunstige invloed van bomen op het klimaat te herstellen en de biodiversiteit te vergroten. Het is goed te ervaren dat de uitstraling van gevangenisterreinen positief verandert door bomen die sinds 2012 geplant zijn: door schaduw, vogels en sfeer.

Hieronder links waar iets meer gelezen kan worden:

Volkskrant: Klimaatbossen weldegelijk zinvol

Milieucentraal; klimaatcompensatie

 

We gaan weer planten.

Gister kreeg een aantal foto’s van de beginnende kwekerijen bij twee gevangenissen in Malawi. Een mooie gelegenheid om even een update te geven van de situatie rondom het boomplant project.

Het heeft even geduurd, maar sinds ons bezoek aan Zomba begin dit jaar, lijkt goed geregeld en in deze planning kunnen we als de regens beginnen in januari de eerste zaailingen uitplanten.




















Dit is mogelijk gemaakt door de 32 donaties die we ontvingen samen goed voor € 1.275,- We hebben daarmee een budget  voor 1 miljoen Malawi Kwacha. Ook hebben we een strakke tijdsplanning gemaakt. Als ik over we praat bedoel ik Caroline Phiri en ik. Zij begeleidt het project. Ik ken en vertrouw haar, zij is een sociaal werkster waar ik mee samen heb gewerkt en die bekend is met de gevangenis en met de mensen die daar werken. Het werkt goed om iemand ter plekke te hebben die een vinger aan de pols en een oogje in het zeil houdt.

We hebben goed overleg gehad met de leiding van de gevangenis en er is besloten dat we op twee plaatsen een kwekerij beginnen om ongeveer 30.000 zaailingen op te kweken. Er zal op 7 gevangenis terreinen geplant worden. Het doel is om bos te krijgen en brandhout voor de keukens. Er zullen uit het budget ook ongeveer 1.000 fruitboompjes gekocht en geplant worden om het dieet wat aan te vullen. (mango, mandarijn, guave e.d.)

Hier kun je het project plan zien.

Muziek in de gevangenis

In 2014 werd ik gevraagd of ik kon helpen om rietjes te kopen voor de klarinetten en saxofoons van de Prison Band. Zulk soort materiaal is moeilijk te krijgen in Malawi en als ze er al is erg duur. Eigenlijk wist ik niet goed waar te beginnen, dus vroeg ik advies aan de zwager van Felice in Denemarken, Hans,  die zelf saxofoon speelt. Hij ging rondvragen in de band waarin hij speelde en had binnen korte tijd een schoenendoos vol rietjes bij elkaar.

Vorig jaar kreeg ik van een trombonist uit het orkest, waar ik af en toe nog contact mee heb, het bericht dat de voorraad nu echt aan het opraken was. Ik nam contact op met Hans in Denemarken maar die zag nu geen kans aan rietjes te komen, omdat hij niet meer in een Big Band speelt. Een andere muzikant in de familie is de fluitiste Maaike Bom uit Middelburg. Die ging enthousiast aan de slag en verzamelde in korte tijd 175 rietjes en 8 mondstukken voor verschillende koperblazers. Dat alles moest mee naar Malawi. We waren wel een beetje bezorgd om voor muziekhandelaren te worden aangezien, met zoveel rietjes. De Malawi Prison Service verzorgde een vrijwaringsbrief, maar bij de douane werden we niet gecheckt, dus die hebben we niet nodig gehad.

De overhandiging van de verzamelde spullen zou de dag na Pasen plaatsvinden. Om 9 uur een afspraak met de band, die klaar zat om te gaan repeteren. Ik hoorde dat één van de kornettisten een mondstuk was kwijtgeraakt. Ik vroeg de dirigent hoe dat mogelijk is. Tja, het mondstuk niet goed opgeborgen, maar even in een borstzakje en daarna vergeten, weg. Zo gaan die dingen hier. In ieder geval werden de rietjes en mondstukken zeer enthousiast ontvangen. 

Dit kleine project wordt zeer gewaardeerd en alle dank gaat natuurlijk uit naar iedereen die iets heeft bijgedragen en naar Maaike voor het trekken van de kar. Je kunt natuurlijk vragen stellen bij de duurzaamheid van hulp in deze vorm. Ik zie het als een geste, een handreiking en misschien draagt het ook een beetje bij aan de bewustwording in Nederland hoe goed de maatschappij bij ons is georganiseerd. Het hele bestaan van de Prison Band doet me wel eens twijfelen. Waarom een heel orkest optuigen als het budget voor het voeden en onderhouden van de gevangenen nauwelijks toereikend is? Het lijkt een vrij overbodige luxe. De band treedt op tijdens ceremonies en dan horen de gevangen natuurlijk ook de muziek, maar de Prison Band is ook een gewaardeerde gast bij optochten en manifestaties in Zomba. De band heeft een ceremoniële functie; ze is er nu eenmaal en een flink aantal musici heeft er een (niet al te goed) betaalde baan door. Als dit de feiten zijn, is het toch leuker als er een beetje behoorlijk muziek gemaakt kan worden. Dankzij de hulp van velen is dit dus voor een tijd verzekerd.

In schril contrast met de Prison Band staan de mogelijkheden van gevangenen om iets aan muziek te doen. Daar zijn helemaal geen middelen voor, maar de behoefte aan muziek is zo groot dat er van alles geimproviceerd wordt. Er wordt natuurlijk veel gezongen, geklapt en gedrumd. Een blikje of een oude pan is al snel een percussie instrument. Bij een diploma uitreiking waar ik bij was, werd muziek gemaakt op een gitaar met drie snaren en een zelf gemaakte rammelaar. Zingen en dansen doen mensen en zeker Afrikanen in alle omstandigheden. In het verleden is er zelfs wel eens een cd gemaakt met muziek opgenomen in de gevangenis. Op de CD wordt veel gezongen en maken bewaarders en gevangenen samen muziek. Ik denk dat die muziek nog wel te downloaden is. Het is in ieder geval leuk om te horen wat er mogelijk is met heel beperkte middelen. Zomba Prison Project

Het eind van ons korte verblijf hier komt al weer in zicht over drie  dagen vliegen we terug. Het nuttige en het aangename was prettig verenigd. Het bomen planten gaat volgend jaar door. Het project steunen kan ook nog altijd. 

Het is leuk om weer in Zomba te zijn.

Het is leuk om weer even in Malawi en Zomba te zijn. Leuk om oude bekenden weer te zien en ook om te zien dat de bomen die geplant zijn tijdens mijn VSO contract het nog altijd goed doen. Het is zelfs zo dat, omdat er bomen langs de oprijlaan en langs het sportveld zijn geplant, de hele uitstraling van het gebied positief is veranderd. Er begint weer een beetje schaduw te komen

Mensen ervaren dat ook zo. We werden speciaal meegenomen naar een voetbalwedstrijd om te laten zien dat er nu wat schaduw is rond het veld terwijl, toen we met planten begonnen, er maar één boom stond waar iedereen natuurlijk verkoeling in de schaduw zocht. De bomen zijn nu nog betrekkelijk klein, een meter of 2-3 maar ze groeien echt hard. De langzaam groeiende soorten hebben het nog wat moeilijker, maar die beginnen ook over de eerste lastige fase heen te groeien.

Het lijkt of iedereen enthousiast is over het bomen planten. Felice zag in het kantoor van de Prison Band leider een kalender van MPS 2020 hangen met een foto van een boomkwekerij bij Zomba Central Prison. Toch echt een teken dat men ook trots is op het planten van bomen bij de gevangenissen. 

Het sportveld in 2016

De bomen bij het sportveld nu.

We hebben ook een tochtje langs 3 gevangenissen gemaakt om te zien hoe de pas geplante fruitboompjes erbij staan. Op twee plaatsen was dat prima, maar de laatste gevangenis die we bezochten liet wel iets te wensen over. Het begon al dat er niemand was om ons naar de boompjes te brengen. Toen er eindelijk iemand gevonden was die de boompjes wist te staan, bleek dat een deel echt helemaal onder het onkruid verdwenen was. Daar was de farm manager natuurlijk niet blij mee en er werd beloofd snel te wieden en foto’s daarvan te mailen. Ook de in  2016 geplante fruitbomen groeiden goed. Ik hoop dat ze snel vrucht geven: dat motiveert. Ik denk trouwens dat ons bezoek een duidelijk stimulerend en motiverend effect heeft op de mensen die aan het bomen planten werken. Een aantal ken ik natuurlijk nog en die zijn echt trots op het resultaat.

Hoge verwachtingen

Onze algemene indruk van de situatie in Malawi is ook goed. Er zijn natuurlijk problemen geweest met overvloedige regenval. Meestal op het platteland, waar de huizen niet al te best zijn. Voor we weggingen kregen we ook bezorgde vragen over de orkaan die Mozambique, Malawi en Zimbabwe getroffen heeft. De schade moet daar enorm zijn, maar van Malawi is eigenlijk alleen het lage gedeelte langs de rivieren in het uiterste zuiden getroffen. De indruk die we hadden van de rest van het land is, dat er veel gebeurd is in de twee jaar dat we niet geweest zijn. Veel nieuwe wegen zowel in Zomba als tussen grotere steden. De wegen worden ook redelijk onderhouden, al zit er hier en daar nog wel een pothole natuurlijk. Het is drukker in Zomba, meer mensen en meer auto’s. Er wordt gebouwd, nieuwe winkels en kantoren. Wel is natuurlijk jammer dat het blijkbaar overal ter wereld gebruikelijk is om eerst bomen te kappen en daarna te bedenken waar de bomen eigenlijk precies hadden kunnen blijven staan.

De democratie is hier ook in full swing. Er zijn in mei verkiezingen en er zijn veel bijeenkomsten en debatten en eigenlijk rijden er dagelijks vrachtwagens rond met veel mensen erop en enorme geluidsinstallaties, gekleed in de partij kleuren (kitenges, T-shirts, petjes) die veel lawaai maken en ook veel plezier hebben. Op veel plaatsen is ook veel moeite besteed aan het ophangen van vlaggetjes aan bomen en lichtmasten. Vaak hangen de vlaggetjes van alle partijen gebroederlijk naast elkaar. Het is mij onduidelijk wat de vooruitzichten zijn op de uitslag en daar verdiep ik me ook maar niet te veel in.

Terug in Zomba

Masuku Lodge

Dit wordt een reisverslagje van onze trip naar Malawi. We zijn 15 april van Schiphol vertrokken en hadden een heel goede reis. Het vliegveld in Addis was nog steeds in de verbouwing en heel druk. Er kwamen daar tientallen Chinezen aan boord die in Ndola (Zambia) weer uitstapten. Werken in de kopermijnen in de Copperbelt?

In Blantyre werden we door Peter opgehaald. Hij had een auto voor ons geregeld, makkelijk hoor. We hebben een kamer in Masuku Lodge, Old Naisi. helemaal aan de andere kant van Zomba. Lekker rustig, wel af en toe geen water, maar ja, dit is Afrika, toch?  Ik had al een onverwacht telefoontje van mijn oude huisbaas gekregen of we niet in het oude huis wilden , maar zonder meubels en keuken inrichting leek ons dat niet zo’n fijn idee.

Wakisa en Peter

We hebben alweer wat oude bekenden opgezocht. Peter en zijn dochter, John en zijn familie, dat is erg leuk. Oude verhalen ophalen en nieuws uitwisselen. We voelen ons thuis. Het weer is aangenaam, rond de 20 graden en af en toe een bui. April moet zo’n beetje het eind van de regentijd zijn. Bij John’s huis (in Six Miles) staat een grote tent van World Food Program. Na de schade door zware buien is er een ‘Food for Work’ programma gestart. Mensen uit te buurt maken één of twee dagen per maand contourrichels om bomen te planten. Daarvoor krijgen ze dan mais, bonen en cooking oil.  Zelf had John ook nog wat boompjes geplant waaronder 2 Moringa (chamwamba in Chichewa) boompjes.

John en familie

Nu net terug uit de Botanische tuin van Zomba. Er wordt nu een klein bedragje aan toegang gevraagd, daarvoor wordt het gras gemaaid en dergelijke. Aan het vernieuwen van de naambordjes zijn ze nog niet toegekomen, maar dat is iets voor het ideeënbusje.

Tussen de bedrijven door heb ik ook al wat officiële contacten kunnen leggen. Ik hoop woensdag de rietjes voor klarinet en saxofoon aan de brassband te kunnen geven. Dan gaan we ook praten over het opzetten van nieuwe kwekerijtjes want er is al 30 % van het streefbedrag binnen. We kunnen dan in het droge seizoen de kwekerijtjes opzetten bij verschillende gevangenissen. Als het dan in december – januari goed regent kunnen de nieuwe boompjes geplant. Ik probeer ook aan wat zaden van Moringa te komen. Als voeding supplement voor HIV patiënten een prima gewas.

De VSO Caroline van de Wal award, waarvoor het boomplant project in Malawi was genomineerd, is naar twee medische projecten gegaan. Jammer, maar ik was al trots op de nominatie. Heel hartelijk dank voor al jullie stemmen en steun.

Toch willen we het hier niet bij laten. Sinds ik in 2016 uit Malawi vertrok is het project steeds doorgegaan met steun van vrienden en kennissen. Voor het geld worden gereedschappen en materialen gekocht. De zaden krijgen we van een onderzoeksstation en de organisatie en arbeid wordt door de gevangenis goed geregeld.

Maandag vertrekken Felice en ik voor drie weken naar Malawi en dan kunnen we weer een en ander regelen. Het plan is om zoveel mogelijk het projectvoorstel, dat ik voor VSO gemaakt heb, te volgen. We willen proberen om genoeg geld bij elkaar te krijgen om volgend jaar weer een flink aantal boompjes te planten. Hoeveel we kunnen planten zal van het resultaat van deze actie afhangen. Als je wil helpen boompjes in Malawi te planten en je hebt wat te missen, steun dan dit project hier.

Klik hier om te doneren.

Trees in prison

Caroline van de Wal award

Stem hier.

Van 2014 tot 2017 heb ik in Malawi bij de gevangenissen gewerkt. Er is daar een bomenproject gestart en dat werd een succes met steun van een Engelse donor. De kwekerijtjes bij een stuk of zeven gevangenissen waren een succes. Gevangenen kregen werkervaring, een nuttige dag besteding en wat extra ondersteuning. Tegelijkertijd werden er inheemse bomen geplant op braakliggend terrein. In twee jaar ongeveer 60.000 boompjes. Erg nodig in Malawi waar ontbossing en klimaatverandering belangrijke problemen zijn.

We plantten ook fruit- en notenbomen om het gevangenisdieet wat aan te vullen. Het is een mooi project dat nu genomineerd is voor de Caroline van der Wal Award van VSO Nederland. Het hangt nu af van de internet stemming. Steun dit project en stem.

I worked at the Malawi Prisons Service between 2014 and 2017. We started a tree planting project with the support of an English donor that was very successful. The nurseries at seven prisons functioned very well. Inmates got some work experience, useful  daytime activities and some extra support. At the same time about 60.000 indigenous trees were planted on fallow land. This is essential in Malawi where deforestation and climate change are major topics.

Also fruit and nut trees were planted to supplement the prison diet a little. It is a nice project and it is now nominated for the Caroline van der Wal Award of VSO Netherlands. All depends now on the voting on the internet. Please support this project and vote for it..