Ups en downs

De ongelooflijke veerkracht van de Afrikaanse natuur heeft het wat teleurstellende verhaal uit de vorige blog toch nog een positieve wending gegeven. De zaailingen op de rekken die door het gebrek aan water geven behoorlijk te lijden hadden zijn er voor een flink deel weer aardig bovenop gekomen. Hoewel al het blad eraf gevallen was en ze er behoorlijk beroerd uitzagen, zijn we blijven water geven en wonder boven wonder zijn de meest boompjes weer gaan uitlopen en is niet meer dan 10-20% verloren gegaan. Ik moet zeggen dat dat beter is dan ik had durven hopen.

Het regent hier nu dagelijks en het onregelmatige regenpatroon, dat ons uitdroog probleem veroorzaakte, lijkt voorbij. Die onverwachte droge perioden hebben ook de distributie van onze boompjes vertraagd. De gevangenissen waar we de zaailingen heen sturen kunnen alleen maar planten als het genoeg regent en dat uitplanten neemt ook wel wat tijd. Als het niet regent kunnen de zaailingen beter verzorgd worden op onze kwekerij, waar water en ervaren mankracht genoeg is. We hebben dus een pauze in het vervoer ingelast toen ongeveer de helft van alle boompjes geleverd was. We hopen snel de rest te kunnen afleveren nu het weer genoeg regent.

Nog een andere ontwikkeling is het melden waard; één van de gevangenissen waar we boompjes afleverden vroeg om wat fruitbomen. Fruit is een heel goede en welkome aanvulling op het gevangenisdieet. Het was mij niet gelukt om bij het opzetten van het kwekerijtje goede zaden van vruchtbomen te krijgen. Je kunt avocado, limoen, guave, papaja, mango en verschillende lokale vruchten goed zaaien. De lokale vruchten, Masao (Ziziphus mauritiana) en Masuku (Uapaca kiriana) had ik op de markt gekocht en de zaden netjes uitgezaaid dat ging goed. 

Masao

Masuku

Masuku

Ik hoorde ook dat je bij de Botanische tuin in Zomba zaailingen van limoen, guave en geënte mango’s kon kopen. Van een ‘small grant’ van VSO en een andere gift heb ik daar van alle beschikbare soorten 50 boompjes gekocht. Daar wordt een kleine boomgaard bij een gevangenis in de buurt aangeplant. Van iedere soort heb ik 10 exemplaren achtergehouden om te kunnen planten bij de school in de gevangenis, Zomba Central Prison. De coördinator had mij al eens om wat vruchtbomen gevraagd en nu was er in de les van groep 7 het woord ‘boomgaard’ ter sprake gekomen. Een mooie aanleiding om de gevangenen uit groep 7 te laten helpen bij het planten van de vruchtboompjes. Leuk om te ervaren hoe gemotiveerd de gevangenen zijn. De plantgaten werden perfect en met wat compost ben ik er zeker van dat de fruitoogst niet lang op zich zal laten wachten. Het werk werd afgesloten met het onvermijdelijke staatsieportret.

Langs de weg naar het hoofdkwartier van de MPS en langs de buitengrens planten we nu ook boompjes. Drie meter uit elkaar en over een aantal kilometers, dus dat gaat ook over een respectabel aantal.