PUM

Het is te merken dat we in een afrondende periode van het verblijf in Malawi terecht zijn gekomen. Er is een opvolger voor mij geselecteerd, een volunteer uit Zimbabwe met veel ervaring o.a. in “agribusiness”. Rond 20 mei komt hij in Zomba dus er is tijd om één en ander over te dragen. Een prettig idee. 

Ter voorbereiding van mijn terugkeer naar Amersfoort had ik mijn profiel op de website van PUM bijgewerkt en aangegeven dat ik na 1 juli 2016 beschikbaar ben. Tot mijn verrassing kreeg ik bijna per omgaande een mail dat er in Malawi een bedrijf was dat hulp had gevraagd bij het maken van een businessplan, of ik daar wat voor voelde. Logistiek is het natuurlijk een voordeel dat ik al in Malawi ben. Ik heb nog wat vrije dagen staan dus een weekje vrij om hier aan te besteden leek mij wel leuk. Nadat mijn CV door de ondernemer was geaccepteerd, konden we aan de praktische uitvoering werken. Dat had nog wel even wat communicatieve voeten in de aarde zoals gebruikelijk in Malawi. Er ontstond wat  verwarring over de 2^e mei omdat dat hier een vrije dag is omdat 1 mei (Dag van de Arbeid) dit jaar op zondag viel. Uiteindelijk werden we maandagmiddag opgehaald en in Lilongwe in een leuke lodge ondergebracht. 

Het kantoortje op de farm

De volgende dag naar het kantoor van de zaadfirma; een groeiend bedrijf dat gecertificeerd zaaizaad produceert en verhandelt. Een echt familie bedrijf van een vader en twee zoons dat gerund wordt vanuit een klein kantoor achter een supermarktje dat ook van het bedrijf is. Toen ik binnenkwam was er een soort stoelendans met bureautjes aan de gang om een werkplek voor mij te creëren. De grote baas van het bedrijf is de pater familias die achter een heel smal bureau uiteindelijk alle beslissingen neemt. Hij had niet veel tijd, want hij was ook nog lid van het Malawische Parlement, maar we konden even praten. Hij had eigenlijk gehoopt op een ondersteuning door PUM van een maand, maar had al begrepen dat een uitzending niet langer dan 2 weken kan duren. Dat ik maar 1 week kwam was jammer en het leek het beste de doelen van de missie aan te passen. Het bedrijf heeft een flinke uitbreiding van de opslagruimte nodig. Er is al een store in Salima (100 km van Lilongwe) dichtbij de farm. Het leek een goed plan om daarvoor wat concrete aanbevelingen te geven. We gingen dus de volgende dag naar Salima om de zaak ter plekke te bekijken. Ik was wel blij dat het een heel praktische opdracht was, dat ligt me wel. 

 

Na een middag rondkijken en praten met de mensen had ik wel een beeld en een paar aanbevelingen om de zaak wat pragmatischer aan te pakken en vooral aan de arbeidsomstandigheden te werken. Daar werd door de werknemers, terecht, nogal over geklaagd. Geen goede wasruimte, heel weinig stoelen zodat werk dat beter zittend gedaan kan worden staand werd uitgevoerd, geen aparte gifkast voor de bestrijdingsmiddelen. Omdat de bonen door de schoningsmachine niet goed gesorteerd kunnen worden wordt dat buiten met de hand gedaan. Maar goed dat de ARBO niet gezien heeft hoe dat gaat.

Terug in Lilongwe heb ik een verslag van mijn bevindingen gemaakt en zaterdag werden we door één van de zoons van de baas terug naar Zomba gereden. Dat was nog wel even een Malawisch momentje want de afspraak was om 9 uur vertrekken, maar dat werd uiteindelijk bijna half één. Er werd mij verzekerd dat mijn meedenken zijn nut had en ik vond het erg leuk om ook eens een PUM missie in de praktijk mee te maken.

Mijn schetsje om zaadzakjes te perforeren