Langzaam komt er schot in de kwekerijtjes. Hier in Zomba
waren ze al begonnen, maar om alles goed
geregeld te krijgen is toch meer tijd nodig, zoals wel vaker in Malawi.
We houden moed, maar ik denk de eerste week van oktober weer te vertrekken en
dan moet het toch zover zijn dat het zonder mij kan.
Ik prijs me gelukkig dat ik een plekje heb in het kantoor
van FACE Malawi (Foundation for Active Civic Education). Tegen het eind van
mijn VSO contract kwam deze organisatie in beeld omdat ze een deel van het
project van VSO in de gevangenissen gaan implementeren. Ze hebben ervaring
in het opzetten van support groepen en sociale ondersteuning. In andere
projecten hebben ze ook veel met micro-kredieten gewerkt. Ik werkte samen met
Caroline Phiri die me vroeg of ik nog wat extra advies wilde geven over het
werken in de gevangenissen en voor de tuinbouw projecten. Dat leek me wel
nuttig en nu maak ik gebruik van een tafeltje in hun kantoortje hier in Zomba.
Om wat beter kennis te maken werd ik uitgenodigd om de
projecten van FACE in het zuiden van Malawi (Nsanje) te bezoeken. Ze zijn daar
al vanaf 2004 actief. Ze hebben verschillende ‘Support Groups’ en in hun
kantoor ook een radiostationnetje.
Maandagochtend zouden we vertrekken, maar de auto stond ergens
stuk langs de weg. Het regelen van een andere auto had nogal wat voeten in de
aarde, maar om half twee was er een prima Toyota geregeld en ik zou rijden. Naar
Nsanje is 250 km dus dat valt mee. Via Blantyre en Chikwawa naar het
zuiden. De laatste 125 km over een vlakke, rechte weg door een heet landschap.
In Nsanje district moesten we in Bangula zijn, daar is het kantoor van FACE en
werden we verwelkomd en kregen wat meer informatie over het project. We konden
ook een kijkje nemen in de super eenvoudige radio studio. Halverwege deze
kennismaking viel de stroom uit en gingen we dus maar eten in een lokaal
restaurant in de buurt. Vis met rijst. Een eenvoudig resthouse, maar met een
goede douche en gelukkig vanaf een uur of 8 weer stroom.
De volgende morgen een rondleiding langs wat projecten rond
Bangula. Twee groenteteelt projecten en een boomplant project langs de rivier. Op de
oever zijn 5 jaar geleden bomen geplant en dat zijn nu al heel behoorlijke
bomen. River bank protection heet dat. Er zijn een paar groepen die daar
dit jaar mee verder gaan. Erg nodig, want in Nsanje wordt erg geleden onder de
klimaatverandering, veel overstromingen in de regentijd en erg heet en droog de
rest van het jaar.
De groenteteelt was
ook leuk om te zien. Echt een succes. Mooi uien en groene mais, bladgroente en
wat cassave, alles met spierkracht geïrrigeerd met een 'treadle pump'
bij de rivier; het wordt dan duidelijk waarom Malawiërs geen sportschool nodig
hebben.Wat is een treadle pump?
De vooruitgang. De radio op zonnecel. |
Na Bangula nog 46 km naar het stadje Nsanje. Daar bezochten
we twee vrouwengroepen die erg goed leken te draaien. Ze verstrekten kleine
kredieten om groente, vlees (geit en kip) te verkopen, mandazi (Oliebol?) te bakken
en te verkopen. Het project liep goed dus er waren al plannen voor een
groepsproject in de vorm van een maismolen. Al mijn vragen werden duidelijk, en
ik denk, eerlijk beantwoord. Toen ik vroeg wat ze bedoelden met “aandelen
uitgeven” (giving out shares) kreeg ik een levensechte demonstratie, met
bankbiljetten en het bijbehorende administratie systeem. Erg leuk. De sfeer was
trouwens vrolijk en optimistisch en omdat het doel van het project is het
verbeteren van de positie van vrouwen ga ik ervan uit dat dat geslaagd is.
Opmerkelijk is dat er voor de begeleiding van de vrouwengroepen gebruik wordt
gemaakt van lokale vrijwilligers en dat lijkt een succes. Ik zag een lokale
zakenvrouw die een succesvolle groep begeleidde en zo haar ervaring en succes
aan anderen wist over te dragen.
In de evaluatie heb ik nog even aangegeven dat ze meer
aandacht aan een goede website moeten besteden omdat donors en andere partners
uit het westen daar, vandaag de dag, het eerst naar kijken. Hier een link naar de Facebookpagina van FACE.
Wat ben je toch weer enorm acitief. Fijn te lezen over die vrouwengroepen; een (hopelijk) structureel succes. Hopelijk gaat het in de gevangenissen ook zo goed.
BeantwoordenVerwijderenZet m op!