Er bestaat een goede kans dat dit de laatste blog uit Malawi
is. Mijn vlucht naar Schiphol is geboekt. Een goede gelegenheid om even te
beschrijven wat ik hier deze vijf weken heb gedaan.
De bedoeling was om het succesvolle bomen planten te
herhalen en als het kan wat uit te breiden. De bomen die we begin dit jaar
hebben geplant groeien prima en van veel mensen hoor ik daar positieve geluiden
over. Voor ik in juni vertrok hadden we een vragenlijst rondgestuurd om te
kijken welke gevangenissen er wel wat in zagen zelf een kwekerij te beginnen.
Het vervoer door het land vanaf één kwekerij is vrij duur, bovendien is er niet
altijd een auto beschikbaar dus komen de zaailingen vaak te laat. Als de
kwekerij is op de plaats waar de zaailingen gepoot gaan worden voorkom je een
hoop problemen.
Er waren 8 gevangenissen geïnteresseerd. Toen ik hier eind
augustus aankwam was bewaker Facani op het kwekerijtje in Zomba al begonnen met
het zaaien van een paar bedjes papaja’s, dat vond ik wel erg leuk. Mìjn eerste
klus was bij het Forestry Research Institute of Malawi `(FRIM) gaan praten over
de geschikte soorten voor de verschillende gevangenissen. De klimatologische
omstandigheden verschillen nogal in verschillende delen van Malawi. De zaden
kon ik gelukkig ook via FRIM betrekken.
De eerste zaailingen ontkiemen al |
We hadden al een lijst gemaakt met de benodigde gereedschappen
en materialen. Spaden, hakken en harken, maar vooral gieters zijn nodig. Dat
gereedschap wordt op de lokale markt gekocht en daar voor is wat geld op een
speciale rekening gezet. Inspecteur Harry Mwaungulu die verantwoordelijk is
voor het Milieubeleid van de Malawi Prison Service en die ook voor mijn
bomenproject werkt, zorgt dat daar over met de verschillende gevangenissen
gecommuniceerd wordt. Ik wil graag dat alles gaat volgens de MPS regels omdat
het dan het makkelijkst over te nemen is volgend jaar. Voor alle aankopen
moeten 3 offertes aangevraagd en als de meest geschikte gekozen is, kan er
aangeschaft en betaald worden. Mwaungulu had in Blantyre de ‘plantsleeves’
gekocht. Dit zijn plastic plant potjes zonder bodem, niet erg handig volgens
mij, maar eigenlijk de enige potjes die in Malawi beschikbaar zijn en het
voordeel is dat ze wel makkelijk op te sturen zijn.
Op wat houvast te geven bij het opzetten van de kwekerijtjes
hebben we een boekje daarover in Chichewa en Engels gekopieerd en bij de
pakketjes zaden en potjes gevoegd.
Vandaag zouden de pakketjes op de bus gaan. Hier gaat dat
letterlijk op de bus. Busmaatschappijen hebben een netwerk naar de grotere
steden en zorgen met de bussen ook voor het bezorgen van pakketjes. Helaas kwam
Mwaungulu aan het eind van de middag langs om te zeggen dat er iets tussen
kwam. Iets heel belangrijks in de gevangenis in Domasi. De verzending is dus
even uitgesteld, maar ik ga er maar vanuit dat het wel snel zal gebeuren.
Jammer dat ik me daar niet persoonlijk meer van kan vergewissen.
De pakketjes verdelen op kantoor |
Toevallig is er morgen een excursie naar een gevangenis in
een afgelegen gebied ongeveer 25 km ten zuiden van Blantyre. Daar brengen we de
spullen dus persoonlijk naar toe.
Al met al heb ik het idee dat er alles aan gedaan is om het
opkweken van zaailingen zo goed mogelijk te faciliteren. De spullen zijn er, er
is nog wat geld op de rekening voor onvoorziene omstandigheden. Wat het project
betreft vertrek ik met een gerust hart. Hopelijk is er volgend jaar een andere
organisatie te vinden die wat ziet in het planten van bomen op moeilijk te gebruiken
grond van de gevangenis boerderijen.
Geweldig gedaan! En dan ook nog iedereen zo trouw op de hoogte houden...
BeantwoordenVerwijderen