Nog een gewone dag.

Vorig jaar heb ik al eens beschreven hoe mijn dag eruit ziet, maar iemand vroeg om dat nog eens te doen en omdat er toch wel een en ander veranderd is, nog maar eens een gewone dag. 

Het begint hier vroeg. Meestal ben ik om half 6 wakker en tegen 6 uur zit ik aan het ontbijt. Om half 7 uur vertrek ik lopend naar de boomkwekerij. Ik loop ongeveer 20 minuten, het grootste deel over gevangenis terrein. De gevangenen zijn meestal net bezig als ik aan kom. 

We hebben nu al 35.000 zaailingen van inheemse boomsoorten. Ik vind het heel leuk om te kijken hoe het met de kieming staat, even wat te wieden en te bespreken wat er nog gedaan moet worden. Het is hier gewoonte om de boompjes te zaaien in plastic potjes zonder bodem. Dat betekent dat de potjes als de boompjes eenmaal groeien regelmatig opgetild moeten worden om te zorgen dat ze niet doorwortelen. Sommige soorten kunnen beter op een rek van bamboe worden gekweekt omdat ze erg gevoelig zijn voor wortel beschadiging. Die bamboe voor die plantrekken wordt met de hele groep gevangenen in de buurt gekapt. Ik moet daar bij de gemeente een vergunning voor aanvragen (€ 0,25 per boom). Het is wel een leuk gezicht zo’n groep gevangenen het terrein af te zien lopen, met grote kapmessen en twee bewakers met één oud geweer.

De zaailingen van de kwekerij moeten groot genoeg zijn om als het echt regent, in januari, uitgeplant te kunnen worden. Dat gaat lukken, we hebben gepland om bij 4 gevangenissen te planten voor brandhout. We hebben ook soorten die in combinatie met mais geplant kunnen worden. (Agroforestry) Vlinderbloemigen die stikstof vast leggen en ervoor zorgen dat er behoorlijk op de stikstofgift bezuinigt kan worden.

De kwekerij is mijn meest praktische kant van het werk op het ogenblik en ik kom er graag, maar om een uur of 9 is het tijd om naar kantoor te gaan. Email en internet natuurlijk, niet altijd even snel, maar goed. Daar schrijf ik ook rapportjes, aanvragen, hou de financiën bij etc. Overleg met mijn baas of het Forestry department hoort er ook bij. Natuurlijk moeten er ook soms gereedschap of materiaal gekocht worden. 

Mijn prikbord, met kaarten uit Nederland

Dinsdags ga ik, tussen de middag, een uurtje helpen met de tuinclub van Sir Harry Johnston International School. Een naschoolse activiteit met een leuk groepje van een kind of 8. Woensdagmiddag is tijd voor sport, maar ik gebruik de tijd om boodschappen te doen. Bij de school is ook een zwembad waar ik vaak in het weekend kom.

Tussen 4 en half 5 naar huis en dan een beetje in de tuin werken, wat water geven, alvast wat oogsten voor het eten. Om een uur of 5 komt John de nachtwaker, die kookt vaak eerst zijn eigen potje en dan is het tijd om Bao te spelen en een pilsje (Carlsberg) te drinken op de veranda. John verbaasd zich er nog steeds over dat het bij maar één flesje blijft. Om 6 uur is het donker en ga ik naar binnen om te koken en naar het  BBC nieuws te luisteren.

’s Avonds even contact met het thuisfront via Skype en dan een film of een tv serie op dvd. Zonder internet en laptop zou het hier een stuk moeilijker zijn. Rond een uur of 10 wordt het tijd voor een douche en een goede nachtrust.