 |
| Uitzicht over de tuin vanuit het huis |
De regentijd is nu dan eindelijk goed begonnen, maar wel
veel later dan normaal, waardoor het ook veel langer erg heet bleef. Daar heb
ik meer last van dan verwacht.
Meteen toen ik om twee uur ’s middags uit de vliegtuig
stapte in Blantyre omsloot de hitte me. Het was overdag zo’n 30 tot 34 graden
en dat is alleen lekker als je niets hoeft te doen. Bij elke inspanning zweet
je meteen. Af en toe viel er een bui, maar dan weer een week of zelfs langer
geen druppel. Als het regent, daalt het kwik meteen met 10 graden. Zo weinig
regen was slecht voor de landbouw hier: veel mais stond er slecht bij en de
mensen hier begonnen een beetje wanhopig te worden. Ook de boompjes van Flip
hadden het moeilijk. Hij was even gestopt met
het distribueren ervan naar de verschillende gevangenissen, tot het echt
ging regenen. Als ze nog in plantzakken
dicht bij elkaar staan kunnen ze makkelijker
besproeid worden.
Maar nu regent het: elke dag wel minstens één fikse bui,
vaak ’s avonds en ’s nachts en overdag is het dan weer zonnig. De temperatuur
komt dan niet meer boven de 30 graden.
Heerlijk!
Wat doe ik zoal? Nou, allereerst me realiseren dat ik echt
met pensioen ben en dus heel veel tijd heb. Het voelt als een vakantie zonder
einde. Dat komt natuurlijk ook omdat ik meteen ver weg in een heel andere omgeving ben
gekomen en ook hier veel gereisd heb de eerste weken. Sinds Flip weer gewoon
aan het werk is hier, wordt het allemaal wat “normaler”. Ik ben echt een
huisvrouw hier en dat is wel anders dan in Nederland; geen wasmachine, dus alles met de hand wassen
en echt alles moet gestreken vanwege een vervelend vliegje, dat eieren legt in
nat wasgoed dat aan de lijn hangt en infecties kan veroorzaken.
 | |
| Flip in de tuin. |
Geen stofzuiger, dus veel vegen en dweilen. Ook moet alles
meteen afgewassen worden omdat anders direct de mieren erop af komen. Alle boodschappen doen we lopend zodat we
voldoende beweging hebben, maar in die hitte is dat een hele opgave (4 km naar
Zomba), ook al omdat het niet vlak en plat is hier. Malawianen doen alles
lopend. Ze leggen enorme afstanden af. Degenen met een fiets zijn goed af: al
hebben de meeste fietsen hier geen versnelling!
 |
| Er is ook weleens tijd voor een feestje. |
Regelmatig valt, onverwacht, de stroom een paar uur uit en
dan kan er niet gekookt worden of water voor koffie of thee gekookt. Dan wordt
er gelezen, gepuzzeld en zo. Is er stroom, dan wordt er geskyped, gegoogeld,
gemaild, naar muziek geluisterd, etc. Ik merk dat ik heel goed gewoon kan gaan
zitten luisteren naar de teksten van vooral Nederlandstalige muziek. (Alex
Roeka, Maarten van Roozendaal, Jenny Arean o.a.). Had ik eerder nooit tijd
voor, dacht ik. We hebben geen tv, maar
kijken ‘s avonds allerlei series en films op dvd. En verder lees ik heel veel,
echt mijn hobby!
Overdag staan er steeds mensen in je tuin die vragen of je
werk voor ze hebt, of je iets wilt kopen van ze (houtsnijwerk vooral) of gewoon
vragen om geld of eten omdat ze honger hebben. Wij zijn blank en in hun ogen
natuurlijk erg rijk.
We drinken verse melk: Robert , een Malawiaan, die 4 koeien heeft en 10 varkens, bezorgt een paar keer per week op zijn fiets! Telkens 2 liter, die direct gekookt moet worden.
De dag is zo vol, want het tempo is laag hier met die
warmte. En wat is een ventilator toch een prachtuitvinding!
