Het is al weer een tijd geleden dat ik hier wat heb gepost.
Na de beslissing in februari om een paar maanden langer in Malawi te blijven
kreeg ik moeilijk op een rij wat er precies van mij werd verwacht. Ik had
duidelijk aangegeven dat ik in Zomba wilde blijven wonen omdat ik ook nog het
boomplant projectje voor de gevangenissen wilde afronden en voorbereiden op het
volgend jaar. Het koffieproject is in Ntcheu, ongeveer 130 km van Zomba, maar
de weg is goed. Ik heb de rit 4 keer gemaakt met de minibus om een training bij
te wonen. Dat was geen geweldige ervaring. De minibusjes brengen je goedkoop
eigenlijk overal in Malawi, maar ze worden zo vol mogelijk gestopt met mensen
en bagage. Ze zijn vaak oud en niet erg comfortabel. Ik deed over de trip
meestal zo’n uur of 4 omdat overal onderweg op nieuwe passagiers werd gewacht.
Op de motor deed ik er 2 uur over, toch ook een hele rit, maar een stuk
prettiger dan de minibus.
Het koffieproject in Ntcheu heet IMA4P, Increasing Market
Acess for the Poor, en wordt door VSO in 4 landen tegelijk uitgevoerd,
aangestuurd vanuit London. Het project in Malawi kwam in de problemen omdat de
volunteer met kerst onverwacht vertrok terwijl het project hier in Malawi eind
juni afloopt. Om deze periode te overbruggen werd ik gevraagd tot juli te
blijven. Inmiddels ben ik ook al gevraagd of ik nog wat langer beschikbaar ben
om de blijven voor de evaluatie.
In Ntcheu bezocht ik 3 coöperaties die koffie verbouwen. Het
doel van het project is om kleine boeren van een beter inkomen te voorzien door
de verbouw van koffie in een gebied waar tot nu weinig of geen koffie werd
gekweekt. Het lijkt aardig te lukken en sommige boeren zijn al aan de eerste
oogst toe van zaailingen die in 2012 geplant zijn. Een probleem is wel dat er
tot nu toe maar één handelaar uit Zuidoost Azië is die de koffie wil kopen en
die heeft dus een machtspositie. Gelukkig heeft die handelaar wel beloofd alle
koffie op te kopen.
In de begin periode is het project nogal ambitieus te werk
gegaan. Er werden machines aangeschaft om de koffiebonen uit de bessen te
halen, erg dure machines, instaat om 10.000 kg per uur te verwerken, terwijl de
oogst vorig jaar niet meer dan 100 kg was. Natuurlijk hebben boeren die
beginnen met het telen van koffie veel meer aan meerdere, kleinere en mobiele
apparaatjes. Het is niet duidelijk of daar nog iets aan gedaan kan worden.
 |
| Vergaderen langs de kant van de weg |
 |
| De eerste rijpende koffie |
Er
is ook een sms informatie systeem geïnstalleerd, maar het is niet helemaal
duidelijk wat daarmee gecommuniceerd gaat worden. In Ghana wordt dit systeem
gebuikt om de koffieprijzen uit te wisselen, maar dat is hier, met maar één koper,
niet aan de orde. Een flink deel van de boeren heeft bovendien geen betrouwbare
telefoonverbinding. Ik hoop dat ik wat berichtjes met teeltadviezen e.d. kan
gaan versturen en vooral dat het systeem interactief gemaakt kan worden zodat
de boeren ook met hun vragen ergens terecht kunnen.
Het bezoeken van de koffie veldjes was erg leuk. Een grote
verscheidenheid. Net geplante veldjes, verwaarloosde veldjes en prachtige
stukken met de teelt van verschillende gewassen door elkaar. (Hibiscus voor
thee, gember, moringa, knoflook.) Sommige boeren, bijna de helft is vrouw, zijn
zeer ambitieus en stellen mijn bezoek erg op prijs. Het project gaat over
organische koffie dus zonder kunstmest of bestrijdingsmiddelen. Ik kan dus mijn
ideetjes; van recepten voor zeepspiritus tot compost maken, groenbemesting en
bodembedekking goed kwijt.
