Boodschappen doen

Tegenwoordig heb ik wel zo’n beetje in huis wat ik zoal gebruik, maar het heeft wel even geduurd voor ik een beetje wist waar ik het best mijn dagelijkse boodschappen kan doen. In de twee supermarkten van Zomba is eigenlijk wel alles te koop wat ik nodig heb, al is er niet altijd yoghurt, mosterd of ontbijtspek. Yoghurt maak ik dus vaak zelf met de verse melk die ik krijg en bacon kan je ook invriezen. Echte kaas is wat lastiger te krijgen, vaak is het een smeerkaasachtig product dat per plakje verpakt is in plastic. Erg veel producten in de winkels en de supermarkt ketens zelf, hier komen uit Zuid Afrika. 

Supermarkten hier hebben bijna geen verse producten al heeft één een bakkerij. Groente en fruit koop je op de markt en ook naast de deur van de winkel vind je naast gehandicapte bedelaars ook verkopers van bezems, plastic zakken en appels. Die plastic zakken zijn nog een hot item. Plastic afval is echt een probleem hier, van gescheiden afvalverwerking is geen enkele sprake (als er al iets wordt opgehaald) en op veel plekken zie afvalhopen met veel plastic. Plastic zakken worden ook gebruikt om de houtskoolbrander aan te steken. (Een tip voor de barbecue?) Een half jaar geleden is het bij wet geregeld dat de winkels geen plastic zakken meer gratis mogen weggeven. Het is hier absoluut niet gebruikelijk om met een tas boodschappen te gaan doen. Alles wordt in een ‘Jumbo’(=plastic zak) gedaan. Die moet nu bij de supermarkten gekocht worden voor ongeveer €0,10. Dat komt dus gewoon bij op de bon en ik heb niet de indruk dat er nu minder plastic zakken worden gebruikt. Ik maak er nog maar steeds een puntje van te laten zien dat ik een boodschappentas of rugzak gebruik, maar dat wordt gezien als een van de vele rare afwijkingen van Europeanen.

Er zijn een aantal gespecialiseerde winkels zoals bakkers, drogisten en één slagerij, van een Indiër,  die goed gehakt en zelfgemaakte biltong verkoopt. Chinese en Indiase winkels zijn er ook betrekkelijk veel, maar die verkopen vaak geen levensmiddelen, maar huishoudelijke artikelen, kleding, ijzerwaren of gereedschap.

Groente en fruit is hier dus volop te krijgen, vaak ook gewoon langs de weg bij kleine stalletjes. Ik zelf ga ook nog wel eens naar een marktje dicht bij het ziekenhuis. Daar koken de bezoekers van het ziekenhuis voor de patiënten en is een levendige handel ontstaan. Alles is daar iets duurder dan op de markt in Zomba, maar wel makkelijk als je wat tomaten of brood nodig hebt. Zelf loop ik op woensdagmiddag en zaterdag morgen naar Zomba voor de supermarkt en markt.

Langs de weg wordt ook veel verkocht. Frisdrank, water, tobwa (lokale gierstdrank), mandazi (oliebol zonder rozijn of sukade), pinda’s, bananen, je hoeft onderweg geen honger te krijgen. Hier bij mijn kantoor wordt ook een en ander verkocht. Sommige collega’s maken zelf saucijsjes die ingevroren verkocht worden en er wordt af en toe gedroogde vis, honing of fruit aangeboden. Als iemand in Mozambique is geweest komt hij wel eens langs met goedkope spaghetti. Dit soort kleine handel is één van de manieren om in een land met een enorme werkloosheid nog een beetje overeind te blijven. Veel van de handeltjes langs de weg worden ook door kinderen gedreven. Pinda’s koop ik in heel kleine plastic zakjes, met een handje vol.

Je ziet ik kom weinig te kort. Het loont overigens wel de moeite om even bij verschillende winkels binnen te lopen want de voorraden worden niet zo netjes aangevuld als in Nederland. Als de crackers in de ene winkel al tijden niet te krijgen zijn kan het goed zijn dat er in een ander zaak een schap vol ligt.