zondag 6 maart 2016

John; Het leven van een doorsnee Malawiër




John is, al sinds Flip hier woont, de nachtwaker van dit huis. Zijn werktijd is officieel van 6 uur ’s avonds tot 6 uur ’s morgens (dan is het donker) en zijn taak is te zorgen dat er niet ingebroken wordt. Het huis heeft geen muur om de tuin. John is de hele nacht buiten.  VSO vergoedt de kosten van een nachtwaker en John is bij ons gekomen via het beveiligingsbedrijfje “Top Security”. Daar verdiende hij zo weinig (ver onder het minimumloon) dat Flip en John al snel overeen kwamen dat hij direct door Flip wordt betaald, ook al is het maar voor 2 jaar.  Sindsdien verdient John het dubbele, namelijk MK 20.000.

John is 63 jaar. Hij heeft 3 kinderen van zijn eerste vrouw. Na haar overlijden is hij getrouwd met een veel jongere vrouw en heeft hij samen met haar een zoon van 15 en een dochter van 10 jaar. Hij is apetrots op zijn dochter, die het uitstekend doet op school: steeds de beste van de klas. De zoon doet het minder goed, die loopt de kantjes  eraf. Ze wonen in het dorp “Six Miles” (6 mijl van Zomba) en elke dag komt John op de fiets naar zijn werk (1,5 uur). De weg is hier en daar erg steil en hij heeft geen versnelling!

John's dochter krijgt eerste Heilige Communie van de bisschop
John komt altijd al voor 5 uur en gaat dan in de keuken saus koken voor zijn avondeten. Meestal zijn dat heel kleine gedroogde visjes (dit stinkt enorm!) of spinazie, of een ei. Nooit vlees. Overal wordt tomaat door gedaan. Als de saus klaar is, gaat hij in zijn schuilhut hier meteen achter het huis een houtvuurtje maken om daar de nsima (maïspap) te koken. Zonder nsima heb je niet gegeten, vinden veel Afrikanen.

John kookt in zijn schuilhut
Bao spelen












Flip en John spelen bijna elke middag 2 spelletjes BAO, het spel met veel gaatjes en boontjes, dat overal in Malawi  populair is. Omdat de tuinjongen sinds half januari weg is, doet John er nu ook wat tuinwerk erbij: water geven, het gras korthouden en hij houdt in de gaten of het fruit in de tuin rijp is: avocado’s, mango’s, papaja’s, bananen, etc.  Soms hoor je hem om 5 uur ’s morgens al het gras doen. Hij krijgt ’s morgens thee en 2 boterhammen met boter en dan fietst hij weer 1,5 uur naar huis. Hij doet dit elke dag, ook elk weekend. Hij neemt nooit een dag vrij, want hij kan het geld goed gebruiken. Als Flip een paar dagen niet thuis is, blijft John op het huis passen, ook overdag.

Met nieuwe leesbril
John kan zijn familie onderhouden omdat hij een baan heeft. Hij heeft  geen spaargeld en heeft dus regelmatig een voorschot op zijn salaris nodig om een grotere uitgave te doen. Dat wordt dan in termijnen weer terugbetaald. Voor het tuinwerk krijgt John nu MK 9.000 extra per maand. Zijn maandsalaris is nu  MK 29.000 en dat is omgerekend ongeveer 40 euro.  700 Malawi Kwacha (MK) is nu 1 euro

Grote uitgaves zijn bijvoorbeeld:
-        golfplaten voor het dak van zijn huis (was gras), MK 65.000
-        een nieuwe fiets, MK 25.000
-        medicijnen voor zijn vrouw, die een maagzweer heeft.  Eigenlijk zijn die gratis in het ziekenhuis te krijgen, maar meestal op en dus moeten ze gekocht worden in een privé kliniek.
-        een schooluniform voor zijn kinderen MK 4.000.  De basisschool is gratis, voor de middelbare school betaal je MK 15.000  per jaar per kind
-        een zak kunstmest (50kg) MK 21.000 De eerste zak krijgt hij gratis met overheidssubsidie. Hij heeft er 3 nodig per jaar

Het huis in aanbouw
Gelukkig heeft John een stuk grond van 1,5 hectare met veel mais en een kleine moestuin, dus aan eten is hij weinig geld kwijt en dan vooral voor zout, suiker en olie. Het is dus een sober bestaan, zonder een buffer van wat spaargeld, met zijn nieuwe fiets en huis hopen we dat hij er weer een tijdje tegen kan.



3 opmerkingen:

  1. Doet mij denken aan de koks die ik in mijn twee standplaatsen in Kenia had (één tegelijk hoor). Die betaalde ik volgens de geldende 'normen' maar stak ik af en toe wel wat extra's toe, als ze op familiebezoek elders in het land gingen en zo, en ik vond het niet erg als ze suiker, zout e.d. meenamen naar hun huis. Mijn laatste kok heb ik m'n platenspeler (op batterijen, gekocht in Nairobi) kado gedaan toen ik wegging. Afgelopen week heb ik opnieuw een koffergrammofoon (nostalisch model) gekocht, die ook op batterijen draait (die opgeladen kunnen worden via een snoertje naar het lichtnet), maar waarmee ook LP's kunnen worden gedigitaliseerd en opgeslagen op de computer. Ik heb nog al mijn ouwe LP's bewaard en koop regelmatig bij in de kringloopwinkels. Heb ook een draaitafel op 220 volt die is aangesloten op een stereo-installatie. Mocht ik gaan picknicken dan kan ik dus LP's beluisteren midden op de hei en zo. Al luister ik daar liever naar de vogeltjes. En mocht ik nog een keer worden uitgezonden naar een plek zonder stroom, dan ....
    Als Flip straks teruggaat zit die John waarschijnlijk zonder werk of krijgt hij slecht betaald werk als nightwatchman. Dat is helaas onvermijdelijk. En pensioen kan hij wel vergeten, denk ik. Dat is een westerse luxe. Gelukkig heeft hij een grote shamba en kan hij produkten verbouwen/telen als mais, cassave, zoete aardappelen, slabonen of erwten, papaya's , rode pepers (capsicum), uien, knoflook of andere gewassen waar op de lokale markt vraag naar is en waar hij en zijn familie van kunnen eten. En daarnaast misschien kippen gaan houden voor eieren en vlees, die hij bijvoert met 'afval' van de shamba. Ik krijg bijna zin om even langs te gaan om dingen te regelen daar. Maar dat kun jij beter doen,Flip.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuke reactie Han. Als je voor juli wil komen ben je van harte welkom. Ik heb nu wel een beetje het idee dat ik naar het einde van mijn periode aan het toeleven ben. John zal inderdaad niet makkelijk meer aan vergelijkbaar werk komen, tenzij er een opvolger in mijn huis komt. Ik zie zijn nieuwe huis en andere grotere aankopen een beetje als investering in zijn toekomst. Misschien kunnen we zijn dochter nog wat helpen met schoolgeld of zo.

      Verwijderen
  2. Een mooi verslag van een gewone man. Fijn dat hij in ieder geval voor the time-being (redelijk) betaald werk heeft. Hoe overleven mensen hier zonder werk? Waarschijnlijk moet hij ook tot zijn dood doorwerken, of is er ook zoiets als pensioen? Verkopen ze ook wat ze thuis verbouwen? Nooit een dag vrij...jee...moet ik niet aan denken.

    BeantwoordenVerwijderen