Bomen planten in de regen.

De zaailingen op het boomkwekerijtje groeiden goed. Het regenseizoen is in volle gang en het uitplanten stond op het programma voor januari. Nu is de communicatie met VSO Lilongwe over de financiering van projecten op zijn zachts gezegd niet erg duidelijk. Ik kon geen duidelijke toezegging krijgen dat het project betaald gaat worden en het leek er ook niet op dat er snel duidelijkheid over zou komen. Ik wilde niet het risico lopen dat het werk van de afgelopen maanden voor niets is geweest omdat de bomen te laat geplant worden. De laatste kosten voor vervoer en planten dan zelf maar even voorgeschoten. Het gaat niet om een wereldbedrag ongeveer € 160,- en we zien dan later wel of de declaraties betaald gaan worden.

Het bomen planten leek ook een uitgelezen gelegenheid om wat positief nieuws over de gevangenissen in de media te krijgen. Dus vroeg ik of de hoogste officier van de Malawi Prison Service de eerste boom wilde planten. Daar werd heel positief op gereageerd en we gingen aan het regelen. Een vrachtauto, diesel, gevangenen voor het laden en lossen, een lijst van genodigden, een programmaatje en een ceremoniemeester. Eigenlijk liep het allemaal van een leien dakje mede door de hulp van directe collega’s en Mary van het forestry office.

De regen vanuit onze schuilplaats

Vanmorgen, de laatste werkdag in januari, was dus de grote dag. We zouden om 7 uur naar de gevangenis in Mpyupyu vertrekken om ruimschoots op tijd te zijn voor de ceremonie om 9 uur. Het regende dus ik leende Mary een regenjas en we waren niet eens zo erg nat na een tocht op de motor van een half uur. De weg was wel slecht en modderig. Op het uitgekozen terrein waren alle 287 gevangenen in het veld de plantgaten aan het voorbereiden. Een indrukwekkend gezicht. Minder indrukwekkend was het feit dat het na een korte droge periode steeds harder begon te regenen. Op een bepaald moment hoosde het. Gelukkig waren de gevangenen toen teruggebracht, want die hebben natuurlijk geen beschermende kleding.

Het interveuw.

We hadden inmiddels gehoord dat de auto met 5 van de genodigden bij een aanrijdinkje berokken was. Die moesten wachten op de politie voor een proces verbaal en dat kan wel even duren. Tegen elf uur begon het wat op te klaren en kwam de vrachtwagen met gevangenen terug met in het kielzog een wagen met de eregasten en alle stafleden, zeker 100 man, van het hoofdkwartier. Daar had ik eigenlijk niet op gerekend en dat deed me echt goed. Het geeft aan dat dit project wordt gewaardeerd en dat het belang van bomen planten op minder bruikbare landbouwgrond als belangrijk wordt gezien. Er was ook een team van een radio station om interviews te maken. In mijn Hollandse krenterigheid had ik maar voor 2 kratjes soft drinks betaald. De MPS had daar nog 5 kratten bij gedaan. Van die krenterigheid had ik nu wel een beetje spijt.

De Chief Commissioner of Prisons in actie

Na een demonstratie werden de boompjes geplant. Eerst door de hoogwaardigheidsbekleders en daarna door de rest van de aanwezigen. In ongeveer een half uur waren de 3.000 bomen geplant. Volgende week nog zo’n aantal in Mikuyu, maar dan zonder poespas. Ik hoop dat dit als voorbeeld genoeg goodwill heeft opgeleverd om volgend jaar voor veel meer gevangenissen zaailingen te gaan kweken. Dat krijg je er natuurlijk van als je persé in de regentijd wil planten, maar de regen zie ik maar als een zegen, zoals veel Afrikanen vaak doen.

Hier een link naar het stukje over deze dag in het Malawi Prison Magazine.