Dedza

De Bradt reisgids is een handig naslagwerk dat ik regelmatig gebruik om meer over Malawi te weten te komen. Ik had erin gelezen over eeuwenoude rotstekeningen bij Dedza. Dat een kennis in Dedza was geweest en ze niet had kunnen vinden was voor mij een stimulans om daar naar toe te gaan. Malawiërs die ik ernaar vroeg hadden er meestal nooit van gehoord en ik ben niemand tegengekomen die er geweest was en ze gezien had.
Met mijn vriend Peter hadden we de reis naar Dedza voor afgelopen weekend gepland. De 200 km was me iets te ver voor de motorfiets, dus moest er een auto gehuurd. Dat is vrij prijzig hier, maar je kan vrij makkelijk iemand vinden die je tegen betaling zijn auto wil lenen. 

Zaterdag dus de auto die Peter via een kennis had geregeld, opgehaald en op weg. Omdat het geheel toch een vrij dure operatie is stelde Peter voor om lifters mee te nemen die dan een bijdrage leveren in de benzine kosten.  Eerst moesten we dus even langs het busstation waar de minibusjes vertrekken om als snorder te kunnen beginnen. Er is in Malawi een uitgebreid informeel systeem van kleine busjes die tegen een redelijke vergoeding het vervoer tussen de meeste steden en dorpen regelen. Goedkoop, maar niet altijd even comfortabel en je moet wachten tot het busje vol is dus zijn vertrek en aankomst tijd erg onzeker.

Bij het busstation staan jongelui die tegen een vergoeding (± 15%) klanten aanbrengen. Zo hadden we de hele reis de achterbank ook vol en in totaal bracht dat ongeveer de helft van de benzine kosten op.

De reis verliep rustig en goed, met halverwege lunch in Balaka. In Dedza vonden we een slaapplek in het gastenverblijf van een trainingscentrum waar in het weekend ruimte genoeg was. Voor ongeveer €4,- per persoon hadden we ieder een kamer met 4 bedden. Dedza is een flink stadje met een grote markt. Het is de hoost gelegen stad in Malawi op 1.600m en daardoor koel, ook geen muggen ’s nachts. We liepen wat rond en aten nsima en tot een uur of 9 kletsen en bier drinken in een bar in de buurt van onze overnachtingsplek.

De volgende morgen om 6 uur naar de rotstekeningen, die heel makkelijk te vinden bleken in de buurt van een missie ziekenhuisje en kerk. Wat liggen die missies toch altijd op mooie plekken. Het laatste stuk hadden we een gids, een jongen wees ons de weg tegen de berg op. Best een klim naar een grot helemaal vol met hyena pootafdrukken. Verbazingwekkend hoe helder de rotstekeningen die soms 4.000 jaar oud zijn er nog uitzagen.

Op de terugweg in Dedza ontbijt met koffie bij de Pottery en echte pleisterplaats voor buitenlanders uit de buurt. De thuisreis werd weer bepaald door het oppikken en afzetten van lifters en het inslaan van wat er langs de weg te koop wordt aangeboden. Iedereen weet, of denkt te weten, waar je het beste wat kunt kopen. Wij sloegen aardappelen, groente, fruit en houtskool in en kwamen met een volle achterbak thuis. Het laatste stuk konden we dus alleen lifters zonder bagage meenemen.

Voor we de auto terugbrachten nog even gezwommen in het zwembad van de internationale school in Zomba. Een leuke weekend trip met een echt Malawisch tintje.